 |
 |
 |
| Historia |
Charakterystyka i
zdrowie |
Wykorzystywanie |
 |
Mimo że chart
rosyjski to rasa o długiej historii, jego pochodzenie do
dzisiaj nie jest do końca wyjaśnione. Istnieje wiele
teorii odnośnie do jego pochodzenia. Prawdopodobnie
wywodzi się od chartów starorosyjskich i azjatyckich. W
jego żyłach płynie krew między innymi chartów
moskiewskiego i kurlandzkiego. Niewykluczone, że udział w
tworzeniu rasy miały również długowłose psy owczarskie. Wielowiekowa tradycja polowania z chartami rosyjskimi sięga czasów średniowiecza. Z ich udziałem polowano na zające, wilki, lisy i sarny. Zaciętość i silna determinacja podczas polowania sprawiały, że dobrze radziły sobie podczas polowania na duże zwierzęta, a w szczególności na wilki. Początkowo psy tej rasy były bardzo niewyrównane pod względem eksterieru, ponieważ głównym kryterium selekcyjnym były cechy użytkowe. Dopiero XVII wiek pozwolił na ukształtowanie i propagowanie rasy. W 1650 roku został spisany pierwszy wzorzec rosyjskiego charta długowłosego. Początkowo borzoje o umaszczeniu czarnym nie były uznawane – z tego powodu nie uwzględniano ich we wzorcu rasy. Dopiero pod koniec XX wieku zaakceptowano i zatwierdzono takie czarne umaszczenie. Bardzo ważnym etapem dla rozwoju rasy był okres panowania dynastii Romanowów. W tym czasie powstały psiarnie i organizowane były liczne polowania. Prowadzono przemyślaną pracę hodowlaną. Oprócz cech użytkowych, po raz pierwszy zaczęto zwracać uwagę na eksterier. W 1873 roku powstały Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa i Związek Hodowców Charta, które miały wpływ na wyrównanie charta rosyjskiego w typie. Jedną z najbardziej zasłużonych hodowli była „Pershino”, założona przez księcia Mikołaja Mikołajewicza. Prowadzono w niej selekcję pod względem cech użytkowych i eksterieru. Dzięki temu psy zaczęły nabierać szlachetnego wyglądu. Dążono, aby osobniki były duże i silne, przy zachowaniu aerodynamicznych kształtów. W wyniku wieloletniej pracy hodowlanej uzyskano bardzo wąską czaszkę – cechę charakterystyczną dla borzojów. Psy z hodowli „Pershino” były eksportowane między innymi do Niemiec, USA i Kanady. Majątek wielkiego księcia Mikołaja, który powstał w 1887 roku, przez wiele lat stanowił ostoję hodowli charta rosyjskiego. Na jej podstawie bazowało wiele hodowli z zachodniej Europy, Ameryki, a także Australii. W II połowie XIX wieku charty rosyjskie trafiły do Wielkiej Brytanii i od tego momentu można mówić o ich właściwej hodowli. |